εχίδηκτος

ἐχίδηκτος, -ον (Μ)

αυτός που έχει δαγκωθεί από οχιά.

[ΕΤΥΜΟΛ. < έχις «οχιά» + -δηκτος (< δάκνω «δαγκώνω»), πρβλ. θηριό-δηκτος, κυνό-δηκτος, οφιό-δηκτος].